در باب خلط انگیزه و انگیخته
چکیده: «آیا در مقام نقد و رد یا پذیرش یک مدعا می‌توان/باید شخصیت/انگیزه‌ی مدعی در طرح آن مدعا را در نظر گرفت یا نه؟». در پاسخ به این پرسش سه نظریه وجود دارد. (۱) نظریه‌ی اول می‌گوید: «چنین کاری همواره مغالطه است»، (۲) نظریه‌ی دوم می‌گوید: «چنین کاری هرگز مغالطه نیست»، و (۳) نظریه‌ی سوم می‌گوید: «چنین کاری در مقام…
چکیده: «آیا در مقام نقد و رد یا پذیرش یک مدعا می‌توان/باید شخصیت/انگیزه‌ی مدعی در طرح آن مدعا را در نظر گرفت یا نه؟». در پاسخ به این پرسش سه نظریه وجود دارد. (۱) نظریه‌ی اول می‌گوید: «چنین کاری همواره مغالطه است»، (۲) نظریه‌ی دوم می‌گوید: «چنین کاری هرگز مغالطه نیست»، و (۳) نظریه‌ی سوم می‌گوید: «چنین کاری در مقام تحقیق/کسب دانش از راه دلیل مغالطه است،اما در مقام تقلید/کسب دانش از راه گواهی مغالطه نیست». اگر در نظر گرفتن شخصیت/انگیزه‌ی مدعی مغالطه باشد، طبیعتاً پرهیز از چنین کاری به حکم عقل/اخلاق واجب خواهد بود. اما اگر این کار مغالطه نباشد، به حکم عقل/اخلاق جایز و/یا واجب خواهد بود. این مقاله به قلم دکتر ابوالقاسم فنایی دو نظریه‌ی نخست را نقد و از نظریه‌ی سوم دفاع می‌کند.
+ نسخه‌ی PDF مقاله‌ی «در باب انگیزه و انگیخته»
