بحران روش در انتخاب الگوی توسعه و کشورداری
مصاحبه گفتمان الگو با دکتر ابوالقاسم فنایی: به نظر می‌رسد با گذشت سال‌ها از پیروزی انقلاب و برپایی نظام اسلامی، به تدریج دشواری‌های تامین توأمان دنیا و آخرت مردم بیشتر آشکار می‌شود. به دلیل قرار گرفتن اسلام شناسان در مقام مدیریت جامعه اسلامی و سروکار داشتن با نیازهای عینی مردم، اکنون سخن از سطح اندیشه سیاسی گذشته و به الگوی کشورداری رسیده است. در واقع جمهوری اسلامی باید نشان دهد که در عمل به عنوان نظام اسلامی چه تفاوت‌هایی در زمینه الگوی پیشرفت و سبک کشورداری نسبت به دیگران دارد.
از طرف دیگر ناگزیر است که وجه اسلامی بودن خود را نیز که هویت آن را می‌سازد، رعایت کند. این در حالی است که به نظر می‌رسد نه روش‌های سنتی معمول در حوزه‌های علمیه پاسخگوی تام و تمام تامین وجه دینی این الگو هستند و نه روش‌های صرفاً آکادمیک مبتنی بر علوم انسانی و اجتماعی (بدون نقادی و اصلاح) به کار نظام اسلامی خواهد آمد.
در چنین شرایطی از حیث روشی گویا با یک خلأ یا بحران روشی مواجه هستیم؛ هم در عرصه تولید علم و هم در عرصه الگوسازی و البته هم در زمینه بهره‌گیری از دانش و الگوی دیگران و شرایط و حدود آن.
(۱) از نگاه شما چه ملاحظات مبنایی باید در وضعیت کنونی رعایت گردد؟
(۲) از حیث روشی چه پیشنهادهایی برای برون‌رفت از این خلأ یا بحران می‌توان ارائه نمود؟
(۳) تأمین وجه دینی الگوی پیشرفت و سبک کشورداری چگونه ممکن خواهد شد؟
(۴) استفاده از روش ها و دستاورهای دیگران در این زمینه چه دقت ها و ظرافت هایی دارد؟
پاسخ‌های دکتر فنایی به این پرسش‌ها را در اینجا مطالعه نمایید.
