ما اگر بخواهیم آزاد زندگی کنیم چه این آزادی شامل آزادی عقیده، بیان و نوشتن و آزادی و امنیتِ پس از بیان و نوشتن باشد ویا این آزادی، آزادی تحزب بوسیله هر نیروی سیاسی با هر گرایش، سمت و سو و رویکردی را در بر گیرد و یا آزادی مذهبی، آزادی مطبوعات و رسانه ها، آزادی اجتماعات، آزادی حق انتخابِ سبک زندگی اعم از پوشش و خورد و خوراک و رفت و آمد و غیره، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن با هر تفکر و عقیده و دین و جنسیت و مذهب و قومیت بدون نظارت و مهندسی اصحاب قدرت، حق برابر و آزاد در برخورداری از کلیه مشاغل، مواهب و مناصب بدون هیچ قیدِ دینی یاغیر آن و بسیاری دیگر از حقوق را بخواهیم داشته باشیم چه باید کنیم، چگونه باید مطالبات خود را بیان کنیم تا تکفیر و تفسیق نشویم؟

در ساختار اِجبارآمیز و تحمیلی انسان ها این امکان را ندارند تا بطور آزاد و برابر از امکانات و مواهب و مناصب و منابع استفاده کنند و به همین علت ناچارند که خودشان نباشند و متناسب با استعداد و ظرفیت و روندی که خداوند در وجود یکایک انسان ها به ودیعه نهاده و به تکثر در عالم و آدم معنی بخشیده عمل کنند و به همین سبب تن به پستی و چاپلوسی و ریا و دروغگویی می دهند.

آنچه توازن اجتماع را بر باد می دهد بالا بردن یک طیف و یک طبقه برای همیشه و تحمیل اراده آنان بر همگان است. آنچه نظم را ساقط می کند بهره برداری از قدرت و ثروت و تبلیغات و بسیج نیروها به سود یک جریان است. آنچه جامعه را به انحطاط می کشاند تهی ساختن نهادها و قوانین مردمسالارانه از ارزش ها و معنا و سازوکار دموکراتیک آن است.