علی پایا: رشد علوم و فلسفه های جدید در ایران تا حد زیادی رشد گلخانه ای بوده است. یعنی ما محصول آماده را وارد کرده ایم و چند صباحی بدان دلخوش بوده ایم و بی آن که چندان کوششی جدی به خرج دهیم که با بهره گیری از ظرفیت آنچه…

علی پایا: ترویج علم در حیطه عمومی، به عنوان یک رشته دانشگاهی عمر نسبتا کوتاهی دارد و سابقه آن به دهه ۱۹۸۰ میلادی باز می گردد. اما به منزله یک فعالییت فکری، سابقه آن به زمان تولد علم جدید در قرون شانزده و هفده میلادی باز می گردد. (بیشتر…)

علی پایا: هدف مقاله کنونی ارزیابی ظرفیت، کارآمدی، تنوع، و انحصاری بودن تکنولوژی­ هایی است که در یک فرهنگ دینی و بر اساس آموزه­ های خاص آن فرهنگ رشد می­ کند. برای این منظور تکنولوژی­ هایی که فرقه مسیحی آمیش ابداع کرده­ اند، مورد بررسی قرار گرفته است. بخش نخست…

 علی پایا: در بحث از علوم‌ انسانی، داشتن درک دقیق از معنا و مفهوم علم به ‌طور کلی و علوم ‌انسانی به نحو خاص ضروری است. بسیاری از بحث‌هایی که از دهه‌ی ۱۹۶۰ تاکنون در شماری از کشور‌های اسلامی و هم اکنون در ایران در میان گروه‌های مختلف از اندیشه وران…

 علی پایا: اشاره: حجت الاسلام دکتر خسرو پناه در یک سخنرانی در باب علم اسلامی ضمن ارزیابی آراء برخی از صاحب نظرانی را که در این زمینه قلم زده اند، دیدگاه های نگارنده را بر اساس آنچه در مقاله ای از وی با عنوان “ملاحظاتی نقادانه در باره علم دینی…

 علی پایا: مهندسی بخشی از تکنولوژی است. و تکنولوژی‎ها در همه انحا و انواع خود، با علم تفاوت دارد. توجه به این تفاوت در بهره‎گیری بهینه از انواع تکنولوژی‏‎ها، از جمله همه انواع رشته‎های مهندسی اهمیت فراوان دارد. هم‎چنین علوم انسانی و اجتماعی عموما به جز یک یا دو مورد…

علی پایا: آینده اندیشی، چنان که در مکتوباتی که در گذشته در این زمینه تحریر کرده ام متذکر شده ام، به منزله شعبه ای از علوم اجتماعی و انسانی نوعی دانش-فناوری است. جنبه دانشی این رشته ناظر به جهان (یا جهان هایی) ممکن است که مایلیم جهان کنونی بدان مانند…

علی پایا: آقای سید علی طالقانی در نقدی بر پاسخ نگارنده بر مقاله ای که پیشتر بازهم در نقد آراء نگارنده تحریر کرده بود، نکات تازه ­ای را مطرح ساخته است. لُبّ کلام ناقد محترم آن است که ” در چارچوب فلسفه علم پوپر، چاره‌ای جز پذیرش امکان علوم تجربی…

 علی‌پایا:‌ اندیشهء برساختنِ “علوم” انسانیِ موصوف به اوصافی نظیر “بومی” و “دینی” و “ایدئولوژیک” برخاسته از شناخت غیردقیق چیستی “علوم انسانی” است: برساختن چنین “علومی” سودایی خام است. آنچه که اما شدنی و امکان پذیر است برساختن “تکنولوژی‌های انسانی بومی و دینی و ایدئولوژیک” است/ پی گیری طرح‌های ناظر به…